Pedaran Carita Pantun

Carita pantun atawa lalakon pantun nyaéta carita rékaan anu dilalakonkeun ku juru pantun dina pagelaran anu disebut mantun. Mantun biasa dipirig ku kacapi sarta biasana dihaleuangkeun. Carita pantun biasana dipagelarkeun sapeuting jeput nepi ka tutug téh dimimitian ti bada isa. Ukuran carita pantun umumna paranjang. Malah aya lalakon nu kakara tamat ku tilu peuting, saperti lalakon Badak Pamalang. Dumasar kana médiana, carita pantun gelar dina lisan, sarta ngandung hal-hal anu méré kesan pamohalan.

Dina kamekaranana, carita pantun téh méré warna atawa ngaideuan kana karya-karya séjénna saperti: film/sinetron, carpon, sajak. Malah aya anu carita ayeuna tapi ditulisna dina wangun carita pantun saperti Madraji karya Sajudi jeung Téja Kancana karya Tatang Sumarsono.

Carita pantun téh kaasup sastra lisan. Turun tumurunna jeung sumebarna tatalépa ku cara lisan. Munasabah upama dina kamekaranana timbul sababaraha versi. Aya pantun Bogor, aya pantun Priangan, jeung pantun Baduy.

Upama nilik kana eusina, carita pantun téh umumna ngabogaan pola nu sarua, nyaéta ngalalakonkeun lalampahan raja-raja atawa satria teureuh Prabu Siliwangi, Raja Pajajaran, anu keur ngalegaan nagara anyar, atawa néangan pijodoeun.

Ari pola jalan carita pantun umumna téh kieu: Satria ngalalana, upamana baé lantaran néangan putri pipraméswarieun. Sapanjang ngalalana, loba kajadian anu karandapan, saperti peperangan jeung musuh. Ahirna satria Pajajaran téh unggul perangna, tuluy ngadahup ka putri, sarta ngadeg raja.

Nilik kana alur caritana, aya dua golongan, nyaéta galur leunjeuran jeung galur simpay. Galur leunjeuran nyaéta galur carita nu ngaleunjeur, lempeng. Kapanggihna tina niténan ruruntuyan kajadian dina unggal épisodeuna. Dina pungkasan caritana, anu ngalalakon téh henteu kacatur mulang deui nagara asalna. Sabada ngéléhkeun sababaraha nagara téh tuluy tumetep ngaheuyeuk nagara patalukan nu pangahirna. Dina galur simpay, palaku utama téh ahirna bisa mulang deui ka nagara asalna sanggeus ngalalana meunang rupa-rupa dodoja, cocoba, sarta pribadina beuki punjul.

Lalakon pantun nu kaasup golongan galur simpay téh henteu réa. Contona: pantun Ciung Wanara, Lutung Kasarung, jeung Mundinglaya di Kusumah. Lalakon pantun anu leunjeuran caritana galur simpay téh, umurna leuwih kahot (batan anu caritana galur leunjeuran).

Upama nilik kana wangunna, carita pantun téh kaasup wangun ugeran (puisi). Di jerona diwangun ku sababaraha bagian; aya bagian rajah, bagian deskripsi, bagian narasi, dialog jeung monolog jeung rajah panutup/ pamunah.

(a) Rajah

Rajah (Pamuka)

Bagian rajah téh biasana sok ditembangkeun ku juru pantun saméméh mangkat carita. Rajah eusina sanduk-sanduk ka karuhun lantaran rék ngamimitian mantun. Sanduk-sanduk téh hartina ménta idin, ménta pangraksa jeung pangriksa ti nu ngageugeuh éta lembur sangkan saralamet. Ménta kasalamétan téh lain keur nu dipangmantunkeun baé tapi kaasup nu mantun jeung nu lalajo éta pantun.

Nilik eusina, rajah téh lain bagian tina carita. Tapi sanajan kitu, rajah bagian penting dina pantun. Rajah minangka salah sahiji ciri utama anu ngabédakeun carita pantun jeung seni (sastra) séjénna. Nu matak pantes upama aya nu nyarita, lain carita pantun upama euweuh rajahan.

Rajah téh salilana aya di bagian awal carita pantun. Aya nu panjang, aya nu pondok deuih. Panjang-pondokna rajah jeung béda-bédana rajah henteu gumantung kana carita nu dilalakonkeunana, tapi leuwih gumantung ka juru pantunna. Sanajan caritana béda, upama dilalakonkeun ku juru pantun anu sarua, bisa jadi rajahna ogé henteu pati béda.

Conto rajah pamuka dina carita pantun Mundinglaya di Kusumah:

 astagirullah haladim

astagirullah haladim

astagirullah haladim

astagirullah haladim

opat puluh kali astagirullah haladim

 

bul kukus ngelun ka manggung

ka manggung ka sang rumuhun

ka batara ka batari

ka batara neda suka

ka batari neda suci

ka nu Agung neda maap

 

kuring rék diajar ngidung, nya ngidung carita pantun, ngahudang dongéng baheula, lulurung tujuh ngabandung, kadalapan keur disorang, bok bilih nerus nurutus, bok bilih narajang alas, palias nerus nurutus palias narajaaang.. alas

neda agung cukup lumur neda jembar pangampura ka sakur para lelembut ka sakur para dedemit ka sadaya neda pangampura nyanggakeun pangabakti babakti ka nu jauh

babakti ka nu deukeut

ka sakur para karuhun ka sakur para raja nu kacatur dina galur nu kakocap dina carita bisi kasebat namina bisi salah ngadongéngna bisi salah nyaritana

henteu cocog jeung saenyana

kula neda pangampuuuuura

hung ahung...hung ahung ka nu linuhung di manggung

ka nu murba wisésa

nu ngawasa bumi alam

kula nyanggakakeun pangbaaaaaakti...

*******

https://www.youtube.com/watch?v=L9e9PJh1JPU

 

Rajah Pamunah (Panutup)

leu rajah pamunah teh enas-enasna mah eusina méh sarua bae jeung rajah pamuka nyaeta sanduk sanduk papalaku utamana pikeun tulak bala jeung pikeun pangnyinglar bala

Puun Sapuuuun Hyang Prabu Wastu

Pangampura anu diseja

Boh bisi langkung nya saur

Boh bisi bahé. nya carék

Kami ngan darma mitutur Lalakon dilalakonkeun

Puun Sapuuuun Hyang Suwargi Sang Lumahing Nusa Larang Sing langgeng di kasucian Lumanggeng di Kahyangan Ngahiji jeung Maha Suci Nya Hyang Séda Niskala Puuuun Sapuuuuuuuuuuuuun.

http://qwastu.blogspot.com/

(b) Narasi

Bagian narasi atawa nyaritakeun, ditepikeun dina mangsa juru pantun nyambungkeun hiji kajadian kana kajadian saterusna. Béda jeung rajah katut kajadian déskripsi (papantunan), lebah bagian narasi mah henteu ditembangkeun. Tapi sanajan kitu angger baé dipirig ku kacapi najan ukur digalantangkeun baé ogé. Conto narasi dina carita pantun Lutung Kasarung:

Caturkeun ratu di manggung, carita di kahyangan. Guru Minda kahyangan, anak déwata cikalna, titisan Guru Hyang Tunggal, seuweu batara di langit, ngabujangga di paradéwata, kasép taya papadana, keur meujeuhkeun teguh

cangcut.

Tuluy ngimpi kagungan bébéné, sarupa jeung Sunan Ambu; ngalingling ngadeuleu maling. Enggeus nganggo raksukan, salin jenengan kana Lutung Kasarung: kasarung ku sadulur, kasimpang ku barayana.

Cedok nyembah, indit ngusap birit, angkat ngusap sinjang, bisi kawiwirangan keur ngawula.

 

(c) Déskripsi

Bagian deskripsi nyaéta bagian anu ngagambarkeun tingkah paripolah tokoh carita dina hiji kajadian, saperti putri dangdan, léngsér lumpat, satria perang, satria ngapung, hayam diadu jeung sajabana. Salian ti éta, bagian déskripsi téh ngagambarkeun ogé pangrasa haté saperti sedih, ngangres, ngenes, ambek, hareneg, jeung sajabana; sarta ngagambarkeun kaayaan.

Bagian deskripsi sok dihaleuangkeun ku juru pantun, nu matak sok disebut ogé papantunan. Papantunan téh kaasup bagian nu pikaresepeun, lantaran umumna juru pantun ngagunakeun gaya basa babandingan anu lucu tur karikatural pikeun ngagambarkeun kajadian atawa kaayaanana.

Conto déskripsi dina pantun Lutung Kasarung, ngagambarkeun kaayaan Purbasari sanggeus diboréhan kéler nahun ku Purbararang:

Ludak-lédok diboréhan, lain teu wuni boboréh, dipulasan kéler nahun,

nu geulis ngadadak goréng, hideung batan wadah teuleum, bangbang awak batan gagak, ngan sorotna henteu leungit, sasemu kénéh jeung Ambu, pakéan jiga kiramay, karémbong saburubutan, salindang sariga rambang, dibahan boboko buntung,

bawaeun linggih di gunung.

Deskripsi anu ngagambarkeun satria dangdan:

Toroptopan téréptépan,

sacokot-cokotna meunang,

sabeulit mahi sagolék pangkék,

sacangreud pageuh,

nyigihkeun calana panji,

sabuk dantun tali anyar, keris buat mantalan sari, gogodongna si julang anom, disorén tungtungna baé, kékéwér dicindé kembang, panjangna sadeupa mideur, susumping kembang jayanti.

 

(D) Dialog

Bagian dialog atawa paguneman nyaéta paguneman antara parapalakuna. Sakumaha umumna dina karya sastra lianna, dialog téh di antarana pikeun ngagambarkeun watek atawa karakter palaku, ngalancarkeun jalan carita, sarta nepikeun gagasan-gagasan. Contona:

Paguneman antara Purbararang jeung Purbasari dina pantun Lutung Kasarung:

"Adi, sia hayang hirup ta henteu?"

"Tétéh, teu kangkat, teu ngalangkungan mapalang. Mana hirup ku Gustina, mana mawas ku Sang Widi, waluya ti kawasana, teu beunang dipaké kahayang kaembung; ing halé kari kumaha pangersakeun jeneng Si Tété" "Lamun sia hayang awet hirup, di ditu pienggoneun sia, di Gunung Cupu Mandala Ayu, mandala kasawitan di hulu dayeuh."

Paguneman Purbararang jeung Léngsér

"Aéh, Mama Léngsér, bagéa teuing, iraha dongkap?" Témbalna Mama Léngsér "Jagong carang, Ratu Emas!"

Jade Mama Léngsér téh kakara hol? Atuh sukur, Mama Léngsér boa tos noong heula?"

"Aduh Ratu Emas, ulah tadah-tuduh kanu puguh, ulah ngangaranan ka nu enya, palias teuing lamun teu tas noong"

"Nya sukur Mama Léngsér, lamun teu tas noong mah. Tapi lamun tas noong, ulah pupulih ka batur, ulah cacarita ka tatangga, ari uar-uar mah kajeun"

(e) Monolog

Monolog téh nyarita sorangan atawa nyarita dina jero haté. Contona monolog Lutung Kasarung dina pantun Lutung Kasarung.

"Karunya teuing ku Aki Panyumpit, gila ku ruksak, dideuleu pakuwon, jeg lain enggon jalma. Rék neneda ka Sunan Ambu, ka Ambu neda pituduh, ka Rama neda papatah, muga tulus nya pangjurung, muga laksana pangjiad; rék misalin Aki Panyumpit, peuting ieu"

(Tina Pangajaran Sastra, karya Budi RT)

Berbagi :